RELATIONSHIT
(Jihoon x Woojin)
พัคจีฮุนกับพัคอูจินเป็นแฟนกัน
ใช่ นั่นมันตอนที่เราทั้งคู่ยังอยู่มัธยมปลายปีสุดท้าย
ส่วนตอนนี้น่ะหรอ
"มึง"
"อะไร"
"กูอยาก"
คงเป็น.. เพื่อนรักกันล่ะมั้ง
.
ริมฝีปากแสนร้ายกาจนั่นกดลงมาเมื่อเราย้ายที่จากโรงยิมกว้างที่มีคนพลุกพล่านมาเป็นห้องน้ำห้องในสุด พัคจีฮุนกดจูบย้ำลงบนริมฝีปากเขาแต่ไม่ได้รุกล้ำ –นั่นมันน่าขัดใจ
"ฮื่อมึง!"
และมันน่าขัดใจมากกว่าเมื่อใบหน้านั่นเอียงหนีเขาที่เป็นฝ่ายรุกคืนบ้าง
–ไหนบอกว่าอยากไงวะ!
"หน้าบูดเป็นแมวเลยมึง" มันเอ่ยเย้า ก่อนจะว่าต่อ "ไหนร้องเหมียวๆหน่อยสิคะน้องอูจิน"
"เหมียวที่หน้ามึงสิ"
"ใช้ปากให้หน่อย"
เออให้มันได้งี้
"ดูทำหน้า เร็ว"
ไม่ว่าเปล่าเจ้าตัวยังถอยไปนั่งลงบนชักโครที่ปิดฝาเรียบร้อยเสียรู้งาน ขานั่นอ้าออกพอให้เขาแทรกตัวลงไปนั่งได้ แต่เชื่อเถอะในที่แคบๆแบบนี้มันไม่ได้สบายหรอก
เพี๊ยะ!
"อะไรมึงเนี่ย!" โวยออกไปพร้อมตวัดสายตาขึ้นไปมองมันเมื่อมือที่ตั้งใจจะปลดซิบกางเกงกากๆของมันโดนตีเสียดัง แน่นอนว่าแม่งโคตรเจ็บ
"บอกว่าใช้ปากให้หน่อยไง"
"ก็–"
"ใช้ปาก :)"
มือนั่นปลดตะขอกางเกงให้ก่อนจะขยับมาดันหัวเขาเสียจนชิดไปกับส่วนนั้น พัคจีฮุนหัวเราะในลำคอก่อนจะปล่อยเขาให้เป็นอิสระ
"เร็ว"
"สัด"
ด่าไปทีก่อนจะกลับมาสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ ได้แต่เม้มปากแน่นก่อนจะคายออกแล้วก้มหน้าจนริมฝีแตะกับกางเกง ขยับหาซิบที่ซ่อนอยู่ก่อนจะงับเมื่อหาเจอแล้วรูดลงจนสุด
มือของพัคจีฮุนนั่นวางลงบนศีรษะเขาก่อนจะลูบเบาๆและนั่นเป็นจังหวะเดียวกับที่เขางับขอบชั้นในของอีกคนและดึงมันลงมา แน่นอนว่ามันทุลักทุเลไม่น้อยเพราะอีกคนนั่นเอาแต่นั่งนิ่ง ไม่ยอมยกสะโพกช่วยกันสักนิด พอจะผละออกมาด่าก็โดนกดหัวไว้เสียแน่น
–เออให้มันได้แบบนี้
และหลังจากพยายามสักพักมันก็สำเร็จ ชั้นในถูกรั้งลงจนส่วนนั้นของอีกคนเผยออกมาด้านนอก หลุดกลั้นหายใจไปในจังหวะที่ตัวตนนั่นดีดออกมา
"มองไรแมว ทำเร็ว"
ศีรษะถูกบังคับให้ขยับเบาๆจนถูไถกับส่วนนั้นที่ตื่นตัวขึ้นมาเรื่อยๆ อ้าปากรับความใหญ่โตนั่นอย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่ ลิ้นเล็กนั่นขยับอย่างรู้งานพอๆกับริมฝีปากสวยที่ช่ำชองเสียเหลือเกินจนพัคจีฮุนต้องครางออกมาเสียงต่ำ มือลูบสลับกับขยำเส้นผมสวยนั่น บางจังหวะก็กดศีรษะอีกคนจนโดนตีขาไปที
"อืม เก่งอะแมว"
เอ่ยชมพร้อมกับเริ่มควบคุมจังหวะเองสะโพกเริ่มขยับสวนริมฝีปากนั่นพร้อมกับมือที่บังคับศีรษะอีกคนอย่างเอาแต่ใจ พัคอูจินน้ำตาคลอ เขาบีบต้นขาอีกฝ่ายแน่นพร้อมส่งเสียงอึกอักเพราะความอึดอัดนั่นมันไม่สนุกแล้ว –และพัคจีฮุนไม่ได้ใจร้าย ศีรษะเขาถูกให้เป็นอิสระพร้อมกับน้ำกามที่ถูกปลดปล่อยออกมา
"กินนมไหมคะแมว"
จีฮุนไม่ได้ถามเปล่า แววตาที่หากสังเกตจะรู้ว่ามันเจ้าเล่ห์เสียเหลือเกินเป็นประกายวิบวับอย่างน่าหมั่นไส้ พร้อมกับมือที่เกลี่ยบางอย่างที่กระเด็นมาติดหน้าเขาก่อนจะเลื่อนมือมากดที่ริมฝีปากเขา
นิ้วสวยนั่นขยับและขยี้บนริมฝีปากเขาซ้ำๆจนเขาเผยอปากออก รสคาวนั่นคลุ้งในปากเมื่อนิ้วอีกคนอยู่ในปากเขา หยอกล้อกับลิ้นเขาอย่างรู้ดีเอาจนเขาเคลิ้มไปอีกเช่นเดิม
แน่สิ พัคจีฮุนแม่งรู้จักเขาดีนี่หน่า
"ไหนร้องเหมียวๆให้ชื่นใจหน่อยสิคะ"
ไม่รู้ว่าถูกจับขึ้นมานั่งบนตักอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่ จีฮุนกระซิบเสียงพร่าข้างหูพลางไล่งับเบาๆไปด้วย ขยับริมฝีปากซุกซนนั่นต่ำลงมา ไล่ชิมผิวสีคาราเมลนั่นอย่างถูกใจ พัคอูจินไม่ใช่คนผิวขาวแต่ผิวอีกคนเนียนสวยไม่น้อย โดยเฉพาะยามที่ผิวสีคาราเมลนี่แต้มไปด้วยร่องรอยสีสดจากริมฝีปากเขาน่ะนะ –โคตรสวย
"อ๊ะ –มึง!"
และพัคอูจินไม่ใช่คนที่มีเสียงกังวานใส แต่ยามส่งเสียงออกมาในเวลาแบบนี้กลับเพราะจนเขาอยากจะทำให้ร้องออกมาไม่หยุด
"–อึก ฮ่า! อ่ะ"
ตวัดปลายลิ้นเลียเจ้ายอดอกสีสวยก่อนจะขบกัดเบาๆอย่างมันเขี้ยว กลืนกินทั้งสองข้างสลับกันเสียจนมันแข็งขึ้นล่อตา
–เช่นเดียวกับเขาที่แข็งขึ้นมาอีกแล้ว
"สดนะครับแมว"
เอ่ยบอกคนบนตักที่กำลังยกตัวปลดกางเกงออกจากสะโพกสวย เอออีกอย่างที่อยากบอก สะโพกอูจินแม่งโคตรสวย โคตรแน่น จับโคตรเต็มไม้เต็มมือ ยิ่งเวลาอีกคนใส่กางเกงรัดๆนะ ฮึ โคตรเอ็กซ์
"ปล่อยนอก"
"จะพยายาม"
ตอบพร้อมแทรกนิ้วหนึ่งนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแน่น อูจินจิกมือลงกับไหล่เขาแน่น เจ้าตัวกัดริมฝีปากจนเห็นเขี้ยวเล็กมุมปาก ตรงหางตาเฉี่ยวนั่นมีกลุ่มน้ำเกาะอยู่ –โคตรน่ารังแก
"เจ็บอะ"
เบะปากงอแงเมื่อเขาแทรกนิ้วที่สองเข้าไป พัคอูจินตอนนี้แม่งโคตรน่าย่ำยี
ไม่ใช่แค่คิดเขาขยับนิ้วเบิกทางเพียงครู่ก่อนจะเอาออกแล้วแทรกสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน พัคอูจินทิ้งตัวลงมา ฟันขบริมฝีปากแรงเสียยิ่งกว่าเดิม มือเล็กนั่นจิกไหล่เข้าแรงขึ้น หลุดสะอื้นออกมาอย่างน่าสงสาร
"ฮึก"
เจ้าตัวนั่งนิ่งทิ้งหัวกลมลงบนไหล่เขา ลมหายใจร้อนคลอเคลียอยู่บริเวณซอกคอพร้อมกับฟันคมที่งับไปเรื่อย โคตรแมว
"ขยับเร็วแมว ไม่อึดอัดหรอ"
"อื้อ แต่มันเจ็บ"
"เดี๋ยวก็ชินครับ"
ปลอบคนที่ยอมเงยหน้าขึ้นมาเสียงนุ่ม กดจูบตามขมับไล่ลงมาจนถึงริมฝีปาก ขยี้เบาๆก่อนจะรุกแรงขึ้น ฟันคมงับลงบนกลีบปากสวยเบาๆทั้งดูดกลืนอย่างกับคนหิวกระหายก่อนจะแทรกเรียวลิ้นเข้าไปแลกเปลี่ยนเอนไซน์
"ฮื่อ"
ครางฮือในลำคอเมื่ออีกคนขยับส่วนล่างเบาๆราวกับต้องการเร่ง เขากัดริมฝีปากอีกครั้ง จ้องหน้าอีกคนก่อนจะเริ่มขยับตัว
"ซี๊ด –มึงแม่ง"
"อ อึก ฮะ อ๊ะ–"
เมื่อทุกอย่างเข้าที่อาการเจ็บเสียดก็เลือนหายไปเสียหมด จากการขยับที่เชื่องช้ากลายเป็นการวาดลวดลายที่คนมองแทบคลั่ง ขยับมือบีบเค้นเอวสวยนั่นจนขึ้นรอย –พัคอูจินแม่งโคตรดี
และลมหายใจเขาสะดุดไปเมื่อแววตาฉ่ำน้ำนั่นกดลงมามองกันทั้งที่สะโพกสวยยังคงร่อนอวดลีลาไ่ม่มีหยุด พัคอูจินจุดยิ้มมุมปากยามเห็นเขาไปไม่เป็น แววตาราวกับนางพญานั่นกลายเป็นซุกซนเสียจนน่ามันเขี้ยว
"ฮ อะไร!"
"ยืนกัน"
ช่องทางแคบนั่นปล่อยเขาให้เป็นอิสระ พร้อมกับเจ้าตัวที่พาขาสั่นๆตัวเองลุกขึ้นและเขาลุกตาม อูจินถูกจับหันหน้าเข้าหาผนัง กางเกงถูกรั้งลงจนกลายเป็นหลุดออกจากขาไปข้างเพราะมันถูกยกขึ้นสูง
"ม มึง ไม่เอาท่า–อ่า!"
ยังไม่ทันแย้งจบร่างกายก็ถูกเติมเต็มในสวนเดิม ขาข้างหนึ่งถูกยกสูง เขายันผนังด้วยแขนสั่นๆของตัวเอง
เพี๊ยะ!
"อ๊ะ ฮะ เจ็บ!"
แว็ดไปเสียงดังเมื่อโดนฟาดสะโพกเสียแรง พร้อมกับแรงกระแทกที่แรงขึ้นเรื่อยๆ แกนกายที่แทรกลึกกดย้ำลงบนจุดไวสัมผัสจนเขาปลดปล่อยออกมา ได้ยินพัคจีฮุนส่งเสียงหัวเราะก็อยากจะด่าแม่ง แต่ทำได้แค่ครางเสียจนเสียงแหบเสียงแห้ง
เราสองคนเข้ากันได้ดี
นั่นทำให้หลายคนสงสัยว่าทำไมเราถึงเลิกกัน
แต่หลายคนไม่รู้ ว่าเนื่องจากเรื่องเซ็กส์เราไม่มีอะไรเข้ากันได้อีกเลย
"อ มึง เ–เบา"
"ซี้ด จะเสร็จ"
"ฮ อะ ปล่อยน–"
"ว๊า"
"พัคจีฮุน!!!"
"น่าๆ ดื่มนมซะมั่งจะได้แข็งแรง"
ไม่ว่าเปล่ามือนั่นฟาดลงมาบนสะโพกเขาอีกทีก่อนจะถอนตัวตนออก และเป็นเขาที่ทรุดลงกับพื้นทันทีที่ไร้คนช่วยพยุง
"โหแข้งขาอ่อน กินนมเพิ่มไหม"
"ตีนกูเนี่ย"
สรุปคืออดีตเขาสองคนเป็นแฟนกัน
ปัจจุบันก็.. แฟนเก่ากับเพื่อนรัก
งั้นล่ะมั้ง
- end -
วาร์ปกลับกัน - จิ้ม-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น