วันพุธที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2560

[CUT] UNDERDOG LIFE (3/?)


Couple :: Namjoon x Yoongi
The–GreeN






"โอเค ผม.. ผมยอมก็ได้" ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มทันทีเมื่อได้ยินคำตอบของเด็กตัวเล็กที่เขาหมายตัวไว้ มือหนาตบตักตัวเองเพื่อบอกกลายๆว่าให้อีกคนมานั่ง และเด็กนั่นก็เข้าใจดี มินยุนกิเดินทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกมานั่งบนตักเขาก่อนจะวาดแขนโอบรอบคอเขาไว้ "ใส่ถุงนะครับ"

"หึ ได้สิครับเด็กดี" กระตุกยิ้มก่อนมือข้างนึงจะรั้งเอวบางไว้ส่วนอีกข้างก็เชยคางมนอีกคนขึ้นมารับจูบ

ริมฝีปากสีสดของยุนกินุ่นนิ่มแบบที่เขาคิดไว้ เขากดจูบลงไปแรงๆด้วยความมันเขี้ยวก่อนจะลุกล้ำเข้าไปเมื่อเด็กน้อยเปิดทาง ลิ้นเล็กของเจ้าตัวพันเกี่ยวกับลิ้นเขาอย่างไม่ยอมแพ้ รสชาติหวานๆจากปากยุนกิทำให้เขาเคลิ้มได้ไม่ยาก 

ให้ตายเถอะเด็กคนนี้อร่อยเกินไปแล้ว

"อึก แฮ่กๆ" ยุนกิหอบหนักหลังจากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ คราบน้ำหวานที่ล้นออกมาถูกลิ้นร้อนไล่เลียไปหมดแล้ว มือหนาที่เคยจับใบหน้าเขาก็ลดลงมาปลดกระดุมเสื้อนักเรียน 

"หืม รอยเต็มตัวนี่มันอะไร"

ถามเสียงติดตลกชิดใบหูนิ่มก่อนจะงับไปทีจนร่างเล็กตัวสั่น มือหนาแหวกเสื้ออีกคนออกมากกว่าเดิม อดอึ้งกับรอยแดงช้ำเป็นจ้ำๆบนกายขาวนี่ไม่ได้

"โดนรุมโทรมมาหรือเปล่าเนี่ย"

"บ้าหรือไง!" เหวี่ยงไปเสียงหงุดหงิดก่อนจะกอดคออีกคนแน่นเมื่ออยู่ๆเจ้าตัวก็ลุกขึ้น มือหนาข้างนึงปัดของบนโต๊ะทิ้งอย่างไม่ใยดี ก่อนจะวางเขาลงเมื่อเจ้าตัวพอใจ

ขาเรียวถูกอีกคนแยกออกพร้อมกับเจ้าตัวที่แทรกตัวเข้ามา มือหนาจัดการปลดเข็มขัดกับกางเกงเขาออกอย่างเร็วจนร่างกายเขาตอนนี้เหลือเพียงเสื้อนักเรียนตัวเดียว!

"ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าเธอจะมีผั–เอ๊ย แฟนแล้ว แอบเสียดายแฮะ"

"เสียดายอะไรของครู รีบทำแล้วรีบปล่อยผมไปสักที!"

"ใจร้อนจังนะ คิดว่าจะเรียบร้อยกว่านี้ซะอีก"

"เรื่องของกิ!" ยกมือปิดปากทันทีหลังจากที่พลั้งปากแทนตัวเองเวลาอยู่กับสองคนนั้นไป 

"น่ารัก" ชมจบก็ดึงมือที่ปิดริมฝีปากบางออกพร้อมกับกดจูบลงบนริมฝีปากนิ่มอีกครั้ง 

มือหนาไล่สัมผัสกายบางอย่างสนุกมือก่อนจะแวะเล่นกับเจ้าติ่งไตที่เริ่มแข็งตึงขึ้นมาตามแรงอารมณ์ที่เขาปลุกปั่น 

"อื้อ อ๊ะ ฮ้า อย–อึก อย่าทำรอย" ห้ามไปเสียงกระเส่าเมื่อริมฝีปากหนาดูดเม้มแรงๆจนเขารู้สึกได้ ให้ตายถ้าสองคนนั้นรู้นี่เป็นเรื่องนะเว้ย!

คนถูกห้ามไม่คิดฟังแต่อย่างใด ริมฝีปากร้อนยังคงไล่ขบเม้มตามที่ว่างก่อนจะหยุดที่ยอดอกนิ่ม ตวัดลิ้นหยอกล้อกับมันจนคนตัวเล็กครางเสียงหลง อีกข้างก็ถูกปรนเปรอด้วยมือหนาที่ทำงานดีเสียจนยุนกิปล่อยเสียงครางหวานออกมาอย่างลืมตัว

ให้ตายเพราะแทฮยองกับจีมินแท้ๆเขาถึงมีอารมณ์ไวขนาดนี้!

"แฮ่กๆ" หอบหนักออกมาหลังจากอีกคนปล่อยให้เป็นอิสระ แต่หายใจยังไม่ทันทั่วท้องก็ต้องสะดุ้งเมื่อส่วนตื่นตัวถูกกอบกุม 

คนโตกว่าหัวเราะเบาๆเมื่อเห็นท่าทีของเด็กใต้อาณัติ มือหนาค่อยๆขยับส่วนตื่นตัวของอีกคนก่อนจะเร่งจังหวะขึ้น ยุนกิครางเสียงหวานพร้อมกับจิกไหล่หนาแน่น แขนขาอ่อนแรงไปหมดกับการกระทำของอีกคน

"ฮ๊ะ อ๊าา~" หวีดร้องเสียงหลงพร้อมกับน้ำกามสีขุ่นที่ถูกปล่อยมาเลอะมือหนา ผู้กระทำหัวเราะเบาๆก่อนจะสอดนิ้วที่เลอะน้ำสีขุ่นนั่นเข้าไปในรอยจีบสีสวย

"ฮ้า เจ็บ!"

"ผ่อนคลายหน่อย" เจ้าตัวกระซิบเสียงทุ้มข้างหูเขาพร้อมกับคลอเคลียไม่ห่าง ก่อนจะกดจูบลงมาบนริมฝีปากเขาเบาๆ จากที่แค่ปากแตะกันริมฝีปากเล็กก็เริ่มแผงฤทธิ์ ยุนกิโอบรอบคออีกคนก่อนจะแทรกลิ้นเข้าไปในริมฝีปากร้อน ลิ้นเล็กกวาดชิมไปทั่วโพรงปาก เกี่ยวเข้ากับลิ้นหนาอย่างร้อนแรง

"ยั่ว"

"อ๊ะ อ้า!" ครางเสียงหลงเมื่ออีกคนกดนิ้วแรงๆจะไม่ทรมาณเลยถ้ามันไม่พอดีกับจุดไวสัมผัส คนโตกว่ากระตุกยิ้มค่อยๆแทรกนิ้วเข้าไปเพิ่มพร้อมกับกดย้ำๆลงบนจุดเดิม

"อ้ะ! ฮื่ออ ไม่!" 

"ฮ๊ะ ครู–อ้า!"

"นัมจุน" เอ่ยเสียงพร่าพร้อมกับถอนนิ้วออก ถอดกางเกงตัวเองอย่างเร่งรีบเปิดลิ้นชักข้างตัวหยิบของที่อีกคนสั่งให้ใส่มาสวมลงบนแกนกายใหญ่

"ครางชื่อครูด้วยนะครับเด็กดี" พูดจบก็จับขาเรียวเกี่ยวเอวสอบเอาไว้ ยุนกิใช้มือค้ำโต๊ะไว้พร้อมกับเชิดหน้าเผยอหอบหายใจ แกนกายใหญ่ที่ค่อยๆแทรกเข้ามานั่นกำลังทำเขาเป็นบ้า ดีที่ถุงยางช่วยเป็นตัวหล่อลื่นแทนเจล ถึงจะไม่ดีเท่าก็เถอะ

"ซี๊ด แน่นสุดๆ" คนตัวเล็กหน้าแดงกับคำชมน่าอายนั่น แต่ยังไม่ทันได้โวยวายครูเอาแต่ใจก็ขยับตัวซะแล้ว 

"ฮื่อ ช้า อ๊ะ ฮ๊า นัมจุนช้าหน่อย" 

"อะไรนะช้าไป อืมครับ" หลังจากตอบรับประโยคอีกคนด้วยรอยยิ้มก็ขยับเอวอย่างไม่คิดเกรงใจ ยุนกิมองค้อนเขาก่อนจะครางเสียงหลง มือบางที่ใช้ค้ำโต๊ะในทีแรกเปลี่ยนมาโอบรอบคอเขาอีกที 

"หึ" กระตุกยิ้มเมื่อมือบางสั่นๆนั่นค่อยปลดเนคไทค์เขาพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อสามเม็ด ริมฝีปากสวยไล่ขบเม้มตามลำคอหนาอย่างไม่ยอมแพ้ มีบางครั้งที่ฟันซี่คมเผลองับลงไปแรงๆเมื่ออีกคนกระแทกกายเข้าไปโดนจุดกระสันแบบเน้นๆ

"อืม ซนนะครับ" เอ่ยไปขำๆพร้อมกับงับลำคอขาวคนตัวเล็กไปด้วย เจ้าเด็กนี่ซนจริงๆซนเกินไปด้วย

เอวสอบขยับช้าลงแต่กลับเน้นทุกสัมผัสจนคนตัวเล็กครางออกมาเสียงหลง คิมนัมจุนกระตุกยิ้มมือหนาประคองเอวบางไว้พร้อมกับเร่งจังหวะขึ้น

"นั–อ่ะ อ๊า! นัมจุน!"

"ครับ J "

"ไม่ไหว ฮื่อ ไม่ไหว" ครางออกเสียงหอบๆพร้อมกับจิกเล็กลงบนไหล่กว้าง เหงื่อกาฬไหลอาบใบหน้าหวานทั้งๆที่แอร์เย็นเชียบ

"อะ อ๊าา!" 

"อืมม~" นัมจุนครางในลำคอฉีกยิ้มหวานให้เด็กในอ้อมกอด

"ทำไม–"

"ว๊า ถุงแตก"


กลับไปอ่านต่อ >>จิ้มตรงนี้ๆๆๆๆๆ<<

วันเสาร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2560

[CUT] Happy New Year (allga)

HAPPY NEW YEAR🎉🎉🎉

couple : allsuga (7P)
The-GreeN

...

..

.



"ยังไม่หายงอนก็ดีครับ เดี๋ยวพวกผมจะง้อให้ถึงใจเลยเนาะ"

"เห้ย เหวออ-ฮยอง!"ทุบอกแกร่งไปทีเมื่ออยู่จินฮยองก็ช้อนตัวเขาขึ้นมา ใบหน้าหล่อฉายแววเจ้าเล่ห์จนเขาต้องหลับตามุดอกแกร่งนั่นเพื่อหนีสายตาแพรวพราวของคนที่อุ้มเขาอยู่

"เขินหรอหืมม"น้ำเสียงทุ้มหวานพร้อมกับสัมผัสนุ่มๆของเตียงที่เขาสัมผัสได้มันไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีสักนิด ยิ่งพอกวาดสายตามองพวกเมมเบอร์ที่ยืนอยู่รอบเตียงด้วยนะ

"ไม่เอาแล้วนะ"พูดพลางส่งสายตาอ้อนวอนให้กับพวกเมมเบอร์เพื่อหวังให้คนพวกนั้นใจอ่อน แต่ดูมันจะไม่เป็นผลเพราะเจ้าคนพวกนี้กลับส่งสายตาอ้อนเขาแทนที่จะแยกย้ายกันกลับห้องตัวเอง คนตัวเล็กเม้มปากแน่นเมื่อเห็นแววตาและสภาพที่ดูเหนื่อยล้าของคนทั้งหก อยากจะให้กำลังใจเจ้าคนพวกนี้เพราะนั่นเป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้ แต่มันต้องไม่ใช่หกคนพร้อมกันแบบนี้สิ!!

"น่านะยุนกิฮยองพวกเราขอกำลังใจหน่อยนะ"ก้มหน้างุดทันทีเมื่อได้ยินน้ำเสียงอ้อนๆของโฮซอกที่เขามักจะแพ้มันเสมอ แต่ไม่ครั้งนี้เขาต้องไม่แพ้!

เพราะถ้าเขาแพ้นะ..

มันต้องชิบหายมากแน่ๆ ฮื่ออออ;_;

"นะครับฮยอง ตอนนี้พวกเราเหนื่อยมากเลยนะ นะครับนะ"

เหนื่อยก็ไปพักซี่!!

ได้แต่เถียงอยู่ในใจเพราะสภาพความเป็นจริงคือพยักหน้ารับไปแล้ว ...

ให้ตายเจอจองกุกอ้อนเข้าไปใครมันจะอยากขัดใจล่ะว่ะ

"น่ารักจัง"เอ่ยชมคนตัวเล็กไปด้วยน้ำเสียงระริกระรี้ผิดกับตอนแรกโดยสิ้นเชิง คนตัวเล็กเบะปากเมื่อเห็นสภาพดีใจเกินเหตุของแต่ละคน อาการเหนื่อยล้าที่แสดงให้เห็นในตอนแรกเขาแทบมองหามันไม่เจอแล้ว!

"สัญญานะครับว่าพวกเราจะไม่ทำแรง"

"ไม่ต้องมาพูดเลย! ฮยองนั่นแหละตัวดี!"เอ่ยสวนจินฮยองไปพลางดิ้นนิดๆเมื่อซอกจินนั่งลงบนเตียงแล้วยกเขาขึ้นไปนั่งบนตัก ใบหน้าหล่อยังคงเผยรอยยิ้มอบอุ่นอย่างที่เจ้าตัวชอบทำราวกับไม่สะทกสะท้านกับประโยคของเขา ไม่อยากจะฟ้องว่าคนที่มีลุคอบอุ่นขวัญใจอาร์มี่เนี่ยรสนิยมเซกส์แย่มาก(กกกกกก) ชอบนักชอบหนาล่ะกับการเล่นเซกส์ทอยแล้วก็ทำเขาเจ็บเนี่ย บอกเลยว่าการมีอะไรกับคิมซอกจินมันทำให้เขาช้ำไปอีกสามวันเลยเหอะ

"ฮื่ออ อย่ากัด"ครางบอกคนที่นั่งซ้อนอยู่ด้านหลังไปเบาๆแต่สิ่งที่ได้กลับเป็นเสียงหัวเราะเบาๆกับแรงขบกัดที่ยังมีอยู่ทั่วหลังคอเขา

"ฮยองออกมา! มารอคนสุดท้ายเลย ให้ฮยองทำก่อนแบบนี้ยุนกิฮยองช้ำหมดพอดี!"

"ง่ะ.."

"ไม่ต้องง่ะ ให้ผมก่อนดีกว่า โอ้ยย! ตบไมเนี่ย"โฮซอกโวยออกมานิดๆก่อนจะเบ้ปากเมื่อเห็นแววตาของทุกคนมองมา

มือหนาไล้ไปตามผิวนุ่มลื่นมือภายใต้เสื้อยืดตัวโคร่งอย่างจาบจ้วง ก่อนชายเสื้อมันจะถูกนัมจุนจับเลิกขึ้นแล้วถอดทิ้งไป ผิวขาวคุ้นเคยที่ขึ้นรอยแดงจางๆเพราะฝีมือของคิมซอกจินขับให้คนตัวเล็กดูหน้ามองขึ้นเป็นกอง ก่อนซอกจินจะผละออกจากร่างกายนั่นแล้วดันคนตัวเล็กให้นอนราบไปกับเตียง

ริมฝีปากหยักกดจูบลงไปบนผิวกายสวยไม่เว้นแม้แต่เมมเบอร์คนอื่นที่เริ่มเล้าโลมกายบางนี่เหมือนกัน กางเกงนอนตัวเก่งของยุนกิหลุดออกจากร่างกายไปแล้วโดยที่เขาไม่รู้ว่ามันถูกถอดไปตอนไหนและด้วยความชอบส่วนตัวที่เขามักจะไม่ใส่ชั้นในนอนเพราะมันสบายกว่าปกติกายเป็นการเปิดทางให้คนพวกนี้ลวนลามเขาได้ง่ายขึ้น

"อ่ะ ฮื่ออ ทุกค-อื้ออ"บิดเร้ากายบางพร้อมกับครางออกมาเพราะทำได้แค่นี้ สองมือเล็กแทรกไปตามไรผมของคนทั้งสองก่อนจะทึ้งเบาๆเมื่อเจ้าสองคนนั้นตวัดลิ้นชิมเจ้าเยลลี่สีหวานคนละข้างอย่างจาบจ้วงฟันคมกัดลงเบาๆคล้ายมันเขี้ยวพลันดูดดึงแรงๆจนยุนกิเผลอยกตัวขึ้นตามแรงอารมณ์ เสียงดังจวบจาบฟังดูน่าอายช่วยขับให้ไฟราคะโหมแรงขึ้น

"แฮ่กกๆๆ"เสียงหอบหายใจดังขึ้นมาทันทีเมื่อการเล้าโลมจบลง(?) ดวงตาสวยฉ่ำน้ำปรือขึ้นมามองคนหกคนก่อนจะหลุบต่ำเมื่อเห็นสายตาโลมเลียที่แม้ว่าจะเจอบ่อยพอสมควรแต่ก็ไม่ชินสักที

อกบางที่กระเพื่อมขึ้นลงเร็วๆสื่อชัดว่าคนตัวเล็กเหนื่อยไม่น้อยซึ่งนั่นมันก็น่าสงสารอยู่มาก แต่... ให้พวกเขาหยุดมันก็ไม่ได้หรอกน่า ภาพที่เห็นตรงหน้าน่ะมันดูน่าสงสารอย่างเดียวซะที่ไหนล่ะ จะว่าดูยั่วก็ใช่ เอกซ์ไหมก็โคตร แบบนี้ใครมันจะหยุดได้กัน

"ฮื่ออทีละคนได้ไหมเล่า!"โวยออกมาพลางตวัดสายตางอนๆใส่เมมเบอร์ก่อนจะเบือนหน้าหนีแล้วเม้มปากนิดๆเมื่อนึกขึ้นได้ว่าในเวลาแบบนี้เขาไม่ได้มีสิทธิ์มีเสียงอะไรเลยสักนิด"หรือไม่ก็ไม่ต้องทำกันเลยก็ได้นะ"

"ได้ไงล่ะ!"

......

เร็วกันชิบหาย- บ่นเงียบๆคนเดียวในใจเมื่อเมมเบอร์ประสานเสียงกันขึ้นมาทันทีเมื่อเขาพูดจบ ท่าทางระริกระรี้แปรเปลี่ยนเป็นน่ากลัวทันทีที่เขาเอ่ยประโยคนั่นออกไป ยิ่งเจ้าปาร์คจีมินที่ทำหน้านิ่งอยู่แล้วนะ โหดกว่าเดิมอีก!

ให้ตายเจ้าพวกนี้จะเอาจริงใช่ไหมวะ!!

"อื้ออ –เจ็บ! ใครว่ะ!!" หยุดความคิดตัวเองไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะสบถออกมา ดวงตาเรียวสวยตวัดไปมองคนที่แหวกขาเขาออกแล้วรุกล้ำเข้ามาในกายเขาแบบไม่บอกไม่กล่าวด้วยแววตาเคืองๆ

"ไอ– ฮื่ออ อ๊ะ อ๊า~" ยังไม่ทันที่จะเอ่ยปากด่าคิมนัมจุนเสียงครางหวานหูก็ดังออกมาจากริมฝีปากเขาสะก่อน มือเล็กทั้งสองข้างจิกลงบนแขนแกร่งของจองกุกกับจีมินที่ก้มลงมาฉกชิกติ่งไตทั้งสองข้างแน่น

"ฮื่ออ ไม่–อึกก อ้ะ!"

"เจอแล้วว"

ปรือตาขึ้นมามองคนที่นั่งอยู่ล่างสุด เผลอกัดริมฝีปากแน่นเมื่อคิมนัมจุนกดนิ้วย้ำๆลงบนจุดไวสัมผัสที่เจ้าตัวหาเจอ

"แนะ กัดปากอีกแล้ว ฮยองนี่น้าา บอกไม่เคยจะฟังเลย"

"อึกก –อื้ออ!"

ริมฝีปากอิ่มถูกครอบครองทันทีเมื่อแทฮยองเอ่ยจบ มือหนาข้างหนึ่งจิกกลุ่มผมนุ่มแน่นก่อนจะจับให้ใบหน้าคนตัวขาวเชิดขึ้น ยุนกิร้องประท้วงออกมาด้วยความเจ็บมือบางเพิ่มแรงจิกลงบนแกร่งของจีมินกับจองกุกจนมันเข้าเนื้อ ทั้งสองคนซี๊ดปากออกมาเบาๆก่อนจะหันไปเอาคืนกับร่างกายขาวนวลของอีกคน

"ฮื่ออ" ครางฮือในลำคอออกมาเมื่อมือหนาของใครสักคนกอบกุมแกนกายของเขามือหนานั่นไล่สัมผัสมันเบาๆแต่นั่นก็ทำเอาเขาขนลุกไปทั่วร่าง แทฮยองยังคงชิมริมฝีปากอิ่มของอีกคนจนยุนกิต้องครางประท้วงอีกครั้ง ร่างเล็กบิดไปมาเพราะร่างกายถูกลวนลามไปแทบทุกส่วน

"แฮ่กๆๆ"
"อ๊ะ ไม่เอา! อื้อ นัมจ–กิเจ็บ!"

ร้องประท้วงออกมาเมื่อนัมจุนเปลี่ยนจากนิ้วเรียวเป็นแกนกายของเจ้าตัว ริมฝีปากอิ่มที่เริ่มบวมช้ำเผยอหอบหายใจ ใบหน้าหวานส่ายไปมาจนผมนุ่มฟุ้งกระจายราวกับมันช่วยระบายความเสียดเสียวและความเจ็บที่ได้รับได้

"อืมมแน่นดีเหมือนเดิมเลยนะครับ"

"ฮื่ออ!"

หันหน้าหนีสายตาของคิมนัมจุนอย่างช่วยไม่ได้ คำชมบ้าๆนั่นมันทำเขาหน้าร้อนอย่างห้ามไม่อยู่ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อนัมจุนตีสะโพกเขาอย่างแรง

"ช่วยผมหน่อยดิฮยอง" จบน้ำเสียงนั่นมือเล็กก็ถูกชักจูงให้ไปสัมผัสกับส่วนตื่นตัวนั่น โฮซอกส่งยิ้มให้เขาก่อนเจ้าตัวจะครางเบาๆเมื่อเขาคว้าเข้าที่ตัวตนของอีกคนแล้วบีบนวดเบาๆ "อืมม ขอบคุณครับ"

"อ๊ะ นั– อื้ออ จ.. กุก จีม อย–ฮื่อออย่ากัด" เอ่ยบอกคนที่ยังสาละวนอยู่กับหน้าอกเขาเสียงกระเส่า มือบางข้างที่ว่างดันหัวเจ้ามักเน่ออกแต่ก็ไม่เป็นผล จองกุกผละออกมายิ้มแผล่ใส่เขาก่อนจะโถมตัวมาจูบ

ริมฝีปากร้อนบดเบียดมาอย่างไม่ปราณี ฟันคมไล่งับเบาๆตามริมฝีปากจนยุนกิเผลอตัวเผยอปากออก ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปทันทีที่มีโอกาส กวาดชิมความหวานทั่วทุกมุมจนคนตัวเล็กตัวอ่อนระทวย

"อื้อ" ครางในลำคอเสียงเบาพร้อมกับปรือตาขึ้นมามองคนมาใหม่ที่จับมือเขาไปไว้ที่แกนกายตนเช่นเดียวกับโฮซอก ซอกจินยีผมเขาเบาๆก่อนจะปล่อยให้เขาจัดการตัวตนของเจ้าตัวเอง

จองกุกผละออกไปแล้ว ไอ้เจ้ามักเน่ยักษ์ส่งยิ้มเจ้าเลห์ให้กับแทฮยองที่นั่งขยับแกนกายเขาอยู่

–มันต้องเล่นอะไรแผลงๆอีกแน่!

"อ่าา ไม่ไห–อึกก อ๊าา" ครางออกมาเสียงดังลั่นเมื่อทนไม่ไหวแล้ว น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาเลอะมือเจ้าแทฮยองและเลอะหน้าท้องเขาไปหมด แทฮยองส่งยิ้มให้เขาก่อนเจ้าตัวจะไล่เลียจัดการคราบคาวบนมือของเจ้าตัวอย่างไม่นึกรังเกียจจนเขาหน้าร้อนฉ่า

"อึก นัมจุน เบ–เบาหน่อย"

"อืมมขยับเร็วอีกนิดยุนกิ" ซอกจินเอ่ยออกมาเสียงพร่าพร้อมกับจับมือเล็กนั่นขยับ ดูท่ายุนกิจะหมดแรงแล้วถึงได้แทบไม่ขยับมือเลย

"อะไร อึกก!"

พวกเขาส่ายหัวกันขำๆเมื่อเจ้าปาร์คจีมินผละออกจากกายบางพร้อมกับไล่โฮซอกไปอยู่ที่ตนแทน ก่อนจะยัดตัวตนเข้าปากคนตัวเล็กโดยไม่พูดอะไรสักคำ

"ถนอมหน่อยไหมจีมิน"

"ผมก็ไม่ได้ทำแรงนี่ เนาะฮยองเนาะ ฮยองก็ชอบแบบนี้ออก" ถลึงตาใส่ปาร์คจีมินทันทีเมื่อเจ้าตัวพูดจบ อยากจะฟาดมันให้ปากแตกแต่ติดที่มือถูกบังคับให้ขยับอยู่ที่แกนกายใหญ่ของคนทั้งสอง

"ซี้ดด เก็บฟันฮยองไปเลยนะครับ" จีมินกัดฟันพูดพร้อมกับแทรกมือไปตามไรผมเขาแล้วจิกเบาๆจนหน้าเขาเชิดขึ้นเล็กน้อย "อืมม เก่งมากครับเด็กดี"

"อืมมม" เสียงครางยาวของนัมจุนพร้อมกับการขยับที่เร็วเกินไปทำเอาเขาทรมาณแทบตาย ก่อนทุกอย่างจะจบลงเมื่อน้ำอุ่นถูกฉีดเขามาในร่างเขา นัมจุนแช่กายไว้แบบนั้นสักพักก่อนจะถอนกายออก

"อาา อยากอยู่ต่อกับทุกคนจัง แต่ผมมีงานต้องทำต่อ ยังไงอย่าเล่นกันแรงมากล่ะ" นัมจุนพูดเสียงหอบๆขณะที่ใส่กางเกง ดูท่าเด็กนี่จะรีบมาก เขาทำเพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยเพราะขยับมากไม่ได้ นัมจุนส่งสายตาประมาณว่าสู้ๆนะมาให้เขาก่อนเจ้าตัวจะรีบรุดออกไป

"อึกก!" ส่งเสียงในลำคอเมื่อร่างกายถูกเติมเต็มอีกครั้ง คิมแทฮยองส่งยิ้มลูกหมาให้เขาก่อนมันจะตีสะโพกเขาอย่างแรง

"ซี๊ด ฮยองแน่นว่ะ"

"อา แฮ่กๆ"

"พอแล้วครับ" จีมินเอ่ยเสียงนุ่มหลังจากถอนแกนกายออกจากริมฝีปากบาง ยุนกินอนหอบหน้าแดงก่อนจะหลับตาแน่นเมื่อจีมินขยับแกนกายตัวเองแล้วปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าเขา

–จีมินมึง!

"เลอะหมดเลย~"

"ส้นตีน อ๊ะ ไรว–เจ็บ ฮื่ออเจ็บ" ร้องออกมาเสียงหลงเมื่ออยู่ร่างกายก็เจ็บราวกับถูกฉีกออก มือบางเผลอกำแกนกายใหญ่ของสองคนแน่นจนทั้งคู่ซี๊ดปากก่อนจะปล่อยออกมาจนเลอะมือเขาพร้อมกัน

"แฮ่ๆๆ"

"ฮึก เจ็บ!"

"พวกมึงนี่มัน" จีมินเอ่ยออกมาอย่างหัวเสียนิดๆเมื่อเห็นต้นเหตุของอาการคนตัวเล็ก

ขาขาวที่ถูกจับพาดบ่าข้างนึงจนสะโพกขาวลอยเหนือพื้นนิดๆเพื่อรับแกนกายใหญ่ทั้งสอง จองกุกทำหน้าเหยเกเมื่อตัวตนถูกบีบรัดอย่างแรงคล้ายกับแทฮยองที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนจะเสร็จให้ได้

"อ๊ะ ฮึก อืมม" สุดท้ายริมฝีปากบางก็ถูกปิดโดยปาร์คจีมิน มือหนาไล่เกลี่ยน้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมกับจูบปลอบคนตัวเล็กเพื่อเรียกความสนใจ

ซอกจินกับโฮซอกก็ผละออกจากมือบางมานั่งข้างกายที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ เต็มไปด้วยรอยขบกัดและรอยดูด สองคนจัดการหยอกล้อกับร่างกายสวยอีกทางเผื่อช่วยให้ยุนกิผ่อนคลาย มือหนาคีบดึงติ่งไตสีหวานที่มันแข็งสู้มือ ริมฝีปากร้อนไล่สร้างรอยรักเพิ่มอีกอย่างไม่กลัวกายเล็กจะช้ำ

ก็นะ มินยุนกิน่ะ ดูบอบบางแต่ไม่ได้น่าทะนุถนอมสักนิดเลยนี่ J

"โคตรแน่นเลยแม่ง"

"ซี๊ด ฮยอง"

"อืมม อื้อ" ครางเสียงอื้ออึงในลำคอเมื่อจองกุกกับแทฮยองเริ่มขยับ อยากจะแหกปากร้องดังๆแต่ดันติดริมฝีปากปาร์คจีมิน ให้ตายทรมาณเหมือนร่างจะฉีกแต่เสียวจนแทบบ้า

ฮื่ออเลือกไม่ถูกว้อยยย

"อึก จองกุ–แทอ่า! เสียว ฮื่อ กิเจ็บ!" หวีดร้องสุดเสียงเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ มือบางจิกกลุ่มผมจีมินที่ก้มลงไปสาละวนกับซอกคอเขาจนเจ้าตัวครางฮือในลำคอ

"อย่ากัด ฮื่ออ อ๊ะ อ๊าา" อีกครั้งที่กายบางปลดปล่อยออกมาแต่คราวนี้กลับปล่อยออกมาโดยไม่มีใครแตะต้อง แกนกายร้อยที่เบียดเสียดกันอยู่ถูกบีบรัดจนความอดทนของคนทั้งคู่หมดลง

จองกุกกับแทฮยองคำรามในรำคอก่อนจะปล่อยออกมาพร้อมกัน กดแช่แกนกายไว้แบบนั้นก่อนจะถอนกายออก

"แฮ่กๆๆ"

"โคตรแน่น"

"งื้อ" ครางเบาในลำคออย่างคนหมดแรง ร่างกายตอนนี้ชาไปหมด ปรือตามองสามคนที่ยังไม่ได้เข้ามาก็ได้รับรอยยิ้มเอ็นดูกลับมา

คือจะไม่ทำแล้วใช่ไหม

"ขอโทษที่ทำให้เจ็บนะครับฮยอง"

"ผมด้วย"

"อื้อ ไม่ แค่ก ไม่เป็นไรหรอก" ตอบไปเสียงเบาพร้อมกับหลับตาลงอย่างคนอ่อนแรง ไม่ไหวแล้วจริงๆ เหนื่อยเหมือนเต้นไฟร์เยอร์ไปสิบรอบ






"อื้อออ" ยังไม่ทันที่ร่างกายจะได้พักผ่อนความเจ็บแสบก็กัดกินผิวกายจนเขาต้องลืมตาตื่นขึ้นมา

น้ำอุ่นที่โอบรอบตัวกับบรรยากาศของห้องทำให้เขารู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่

คือ

"อ๊ะ โฮซอก" เรียกเสียงเบาเมื่อมือหนาของโฮซอกคีบดึงยอดอกเขาจนมันแข็งตึงสู้มือ ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อจองโฮซอกขยับตัว

"อยากให้พักนะครับแต่อยากเอามากกว่า"

เวร

เหลือบมองจินฮยองที่เชยคางเขาขึ้นมาพร้อมกับกระพริบตาปริบๆ ปรายตามองเมมเบอร์ในนี้ก็ได้แต่กลืนน้ำลาย

จองโฮซอก

คิมซอกจิน

ปาร์คจีมิน

รวมพลคนซาดิสม์หรอ ...

"อึก" ไม่ทันให้สมองได้คิดฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ซอกจินก็บีบกรามเขาแน่นก่อนจะยัดแกนกายตนเข้ามาในปากเขา

ผมนุ่มถูกจินแน่นจนยุนกิต้องเชิดหน้าตามแรงเพื่อระบายความเจ็บ เขาได้ยินโฮซอกหัวเราะเสียงทุ้มในลำคอพร้อมกับจีมินที่นั่งลงในอ่าง

ไม่เอานะเห้ย!!

ขาเรียวข้างหนึ่งถูกจับพาดขอบอ่างส่วนอีกข้างก็ถูกจับให้เกี่ยวเอวปาร์คจีมินก่อนแกนกายใหญ่จะแทรกเข้ามาทั้งๆที่ตัวตนของโฮซอกยังอยู่ในนั้น

"อื้ออ อึก!"

"ต้องขอบคุณแทฮยองกับจองกุกไหมที่ทำให้มันเข้าง่ายขึ้นเนี่ย"

"อืมม นั่นสิครับ" ตอบรับประโยคโฮซอกฮยองไปก่อนจะก้มลงกัดซอกคอขาวจนยุนกิสะดุ้งพร้อมกับช่องทางด้านหลังที่บีบรัดตัวตนพวกเขาจนแทบเสร็จ

"ซี้ด ฮยองอย่ารัดแน่นมากสิครับ ผมจะแตกแล้ว"

รีบแตกรีบเสร็จไปสิโว้ยยย!!

เถียงไปในใจเพราะขยับริมฝีปากพูดไม่ได้ จินฮยองยังคงขยับตัวตามใจจนบางครั้งแกนกายใหญ่ก็แทบชนคอหอยเขา

"อืมม อีกนิดนะตัวเล็ก" พูดพร้อมกับขยับเข้าออกในริมฝีปากบางอย่างเอาแต่ใจ ยุนกิครางประท้วงเสียงอื้ออึง ดวงตาสวยคลอไปด้วยหยาดน้ำตาอย่างน่าสงสาร แต่ขอโทษที่พวกเขาดันชอบเห็นยุนกิเป็นแบบนี้ซะงั้น

"อืมม~"

"อึกก!!!!" มือบางบีบต้นขาแกร่งแน่นเมื่อน้ำคาวถูกฉีดเข้ามาในปาก และซอกจินก็ยังไม่คิดจะถอนกายออกยุนกิจึงจพต้องกลืนมันเข้าไปอย่างช่วยไม่ได้

"อ๊ะ อ้าา!"

"อืมม" โฮซอกกับจีมินครางเสียงทุ้มในลำคอเมื่อคนตัวเล็กบีบรัดตัวตนพวกเขาอย่างแรงเมื่อเจ้าตัวปลดปล่อยออกมา

"ฮื่ออไม่ไหวแล้ว" ยุนกิงอแงออกมาพร้อมกับฟุบหน้าลงกับไหล่หนาของจีมิน

"อาาอีกนิดเดียวครับ"

"อืมมรัดแน่นกว่านี้หน่อยครับฮยอง"

โฮซอกพูดพร้อมกับกัดลงบนแผ่นหลังบางจนยุนกิสะดุ้งเกร็งตัวจนช่องทางอ่อนนุ่มตอดรัดแกนกายใหญ่อย่างแรง

"ซี๊ดอืมม"

"อาา~"

เสียงทุ้มดังประสานขึ้นมาเมื่อสิ้นสุดกามารมณ์ น้ำกามถูกปล่อยเข้าไปในช่องทางสีสวยจนมันไหลย้อนออกมา

ยุนกิหอบเสียงดังบนอกจีมิน ร่างกายอ่อนปวกเปียกอย่น่าสงสารจนคนทั้งสามหัวเราะออก

"ฮยองไม่เข้าแล้วกันนะ ดูท่าจะไม่ไหวแล้ว" ซอกจินพูดเสียงติดตลกก่อนจะลูบกลุ่มผมนุ่มเบาๆ

ขาเรียวถูกจับวางลงในอ่างก่อนสะโพกบางจะถูกยกและโฮซอกที่ถอนกายออก ก่อนจีมินจะตามทั้งสองก้าวออกจากอ่างยืนมองผลงานตัวเองอย่างนึกภูมิใจ

"ฮื่ออ หุ–....ไม่ได้"

"อะไรนะครับ" ถามย้ำไปเมื่อคนตัวเล็กพูดเสียงงึมงัมในลำคอ

"หุบขาไม่ได้ ฮื่ออไอ้พวกบ้า!!!!" เหวออกมาเสียงดังก่อนจะยกมือปิดหน้าตัวเอง

ให้ตายสภาพต่างจากคนโดนรุมโทรมที่ไหนวะตอนนี้เนี่ย

"คิกๆๆ"

"ขำอะไร แค่ก!"

"อย่าเสียงดังสิครับ ครางมาเป็นชั่วโมงเจ็บคอแย่"

"นั่นสิ หลับเถอะครับเดี๋ยวพวกผมอาบน้ำให้"

"อื้อ" ครางตอบรับในลำคอพร้อมกับหลับตา ฝืนตัวเองไม่ไหวแล้วจริงๆ

สาบานเลยนะว่าต่อจากนี้เขาจะไม่งอนเจ้าพวกนี้อีก

ฮื่ออเหนื่อยว้อยยยยยยย




FIN


กลับที่เดิมกัน >>จิ้ม(´∀`)♡

วันเสาร์ที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2560

SLAVE #MARKBAM

Couple :: Mark x Bambam 
The-GreeN

Note :: เบิร์ดเดย์ค่ะเพื่อนรักฟิคฉบับเร่งด่วนเพื่อเธอโดยเฉพาะเลยนะ555555555 ขอให้ชอบน้าา ไม่ต้องติชม เขิงงงฮื่อออ / - \





หน้าที่ของทาสคือทำตามคำสั่งของเจ้านาย

–ไม่มีสิทธิ์ทำอย่างอื่น





     ริมฝีปากร้อนที่กดจูบลงมาทำให้คนตัวเล็กเผลอหย่นคอหนีด้วยความตกใจ ก่อนจะเบ้หน้านิดๆเมื่อกลุ่มผมนิ่มถูกจับและดึงอย่างแรง ใบหน้าหวานเชิดขึ้นตามแรงดึงพร้อมกับหยดน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาตามแรงโน้มถ่วง"อยู่นิ่งๆ"

ราวกับมหาสมุทรที่ไร้สิ่งรบกวน –น้ำเสียงนั่นนิ่งเรียบแต่กลับน่ากลัว และนั่นทำให้เขาเลือกที่จะนั่งนิ่งๆและยอมทำตามคำสั่งอีกคน

มันน่าสมเพส

เขารู้ แต่ทำอะไรไม่ได้

      ริมฝีปากอิ่มเผยอหอบครางเมื่อกายบางถูกเล้าโลมอย่างหนัก ร่างกายเปลือยเปล่าแอ่นรับริมฝีปากร้อนที่ขบกัดลงมาบนผิวอย่างลืมตัว สถานที่ตอนนี้เปลี่ยนจากโซฟามาเป็นเตียงกว้าง ตำแหน่งมันเปลี่ยนจากเขาที่นั่งบนกายอีกคนเป็นนอนครางอยู่ใต้ร่าง ยิ่งคิดยิ่งสมเพสแต่ก็ทำได้แค่นั้น

"อึกก! –เจ็บ อื้ออ ไม่เอาแล้ว!"น้ำเสียงหวานสั่นเครือคล้ายจะขาดใจของคนตัวเล็กใต้ร่างเป็นเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่ขับให้ไฟราคะแผดเผาแรงขึ้น แม้ประโยคของเจ้าตัวจะสื่อถึงความทรมาณแต่เขากลับมีความสุขราวกับอยู่บนสวรรค์ –ให้ตายสนุกเป็นบ้า

"ชิท! แน่นชิบหาย!"สบถออกมาพลางขยับกายเข้าออกในร่างนั่นอย่างรุนแรงจนคนตัวเล็กถึงกับตัวสั่น ใบหน้าหวานชื้นเหงื่อจากกิจกรรมที่กำลังเกิดขึ้นดูน่าหลงไหลเสียจนคนมองอดจะก้มลงไปคลอเคลียไม่ได้ ไหนจะริมฝีปากบางที่เผยอครางนั่นอีก มันน่ารำคาญจนต้องปิดมันด้วยอวัยวะเดียวกัน ฟันคมกัดลงบนริมฝีปากแรงๆจนได้กลิ่นสนิมกับรสชาติฝาดๆของมัน ลิ้นร้อนเกลี่ยชิมมันราวกับว่ามันคือน้ำหวานก่อนจะแทรกเข้าไปในโพรงปากหวานเพื่อช่วงชิงลมหายใจ

"ฮื่ออ อึกก –อื้อ!!"เสียงครางอื้ออึงคล้ายจะขาดใจพร้อมกับเล็บคมที่จิกลงมาบนแผ่นหลังกว้างมันทำให้เขาพอใจไม่น้อย ก่อนจะค่อยๆผละออกจากริมฝีปากบางเมื่อมีที่จิกอยู่บนไหล่กว้างอ่อนแรงลงและนั่นหมายความว่าของเล่นของเขากำลังจะหมดแรง ซึ่งเขา –ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอก

"อ๊ะ! –ช้า อ้าา!"เสียงครางหวานยังคงดังคลอออกมากับเสียงหอบและเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดูหยาบคายไม่น้อย แต่นั่นแหละใครสนกัน นอกจากจะขยี้ร่างนี่ให้แหลกคามือแล้วมันก็ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจสักนิด"อึกก แด๊ดแบมเสี –อ๊ะ! "

      สรรพนามน่ารักที่หลุดออกมาจากริมฝีปากบางทำให้คนถูกเรียกยกยิ้ม มือหนาเกลี่ยปอยผมออกจากใบหน้าชื้นเหงื่ออย่างอ่อนโยนขัดกับแรงกระแทกที่ส่งมาอย่างหยาบโลน

"ฮื่ออแด๊ด! อะ!.. อ้าา!"เอวสอบยังคงขยับเข้าออกจนคนถูกกระทำได้แต่ครางออกมาไม่เป็นภาษา มือเล็กจิกลงบนผ้าปูที่นอนแน่นจนมันยับยู่ยี่ไปหมดก่อนทุกอย่างจะจบลงเมื่อความอุ่นร้อนถูกปล่อยเข้าไปในช่องทางสีช้ำพร้อมกับคนตัวเล็กที่เสร็จออกมาทั้งๆที่ไม่มีใครไปแตะมันจนเลอะหน้าท้องบางไปหมด"เจ็บ.."

"ก็ดีจะได้ไม่ไปแรดที่ไหนอีก"ทิ้งคำพูดไว้แค่นั้นก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการชำระร่างกายให้เรียบร้อย ทิ้งให้คนถูกกระทำนอนน้ำตาคลออยู่ตรงนั้น

คนเข้มแข็งเขาจะอยู่สูงสุดบนห่วงอาหารนั่นถูกแล้ว

ส่วนเขาล่ะ

อ่อนแอจนกลายเป็นแค่ ทาส ลูกบุญธรรม ของเล่น หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คนคนนั้นต้องการจะให้เขาเป็น

เพราะอะไรน่ะหรอ

เพราะชีวิตทั้งชีวิตของกันต์พิมุกเป็นของมาร์ค ต้วน ยังไงล่ะ :)


-FIN-

วันอังคารที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2560

[CUT] UNDERDOG LIFE (2/?)



Couple :: Vga x Minga (3P ไหมนะ5555555)
The-GreeN


...

..

.


"กูขอก่อนละกัน"พูดจบก็ฉีกยิ้มกวนส้นตีนให้เพื่อนหมั่นไส้เล่นก่อนจะหันมาสนใจกับร่างกายสวยของเด็กตรงหน้า มือหนาที่ยังคงสั่นอยู่น้อยๆค่อยปลดกางเกงทั้งชั้นนอกและชั้นในของเด็กตัวเล็กออกจนมันเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่า

      แทฮยองยื่นมือสั่นๆไปสัมผัสผิวเนียนสวยนั่นก่อนจะเปลี่ยนจากนั่งข้างเตียงเป็นขึ้นคร่อมคนตัวเล็ก ริมฝีปากหยักมุ่งจู่โจมเจ้าริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อนั่นอย่างไม่ลังเล ขบเม้มมันเบาๆจนคนตัวเล็กเผยอปากครางเบาๆ การเปิดทางโดยไม่ตั้งใจทำให้แทฮยองลุกล้ำเข้าไปชิงลมหายใจร่างตรงหน้าได้ง่ายขึ้นความหวานที่เขาสัมผัสได้มันน่าหลงไหลกว่าทุกสัมผัสที่เขาเคยเจอจนต้องกวาดชิมความหวานไปทั่วโพรงปาก 

ให้ตายแค่ปากยังอร่อยขนาดนี้

ไม่อยากจะนึกถึงส่วนอื่น

       ความอึดอัดที่เกิดขึ้นพร้อมกับเรียวแรงที่เหมือนถูกสูบทำให้คนตัวเล็กไม่สามารถข่มตาหลับต่อได้ ก่อนแววตาลูกกวางจะเบิกกว้างความง่วงหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อพบกับใบหน้าหล่อในระยะประชิดชนิดที่แนบชิดไปทุกสัดส่วนด้วย 

เชี่ยอะไรว่ะเนี่ย!!!

"ตื่นแล้วหรอคะ"เอ่ยถามพลางจูบซับน้ำหวานที่เลอะอยู่ที่มุมปากสวย ใบหน้าหวานของเจ้าตัวเห่อแดงซึ่งมันอาจเป็นเพราะพิษไข้ หรือเหนื่อยจากเมื่อครู่ หรือไม่ก็เขินจากประโยคของเขา(ซึ่งอย่างหลังมันไม่น่าใช่แต่แทฮยองก็ขอคิดว่ามันใช่แล้วกันน่า)

"จะ...จะทำอะไร"เอ่ยถามไปเสียงตะกุกตะกักพลันดีดขาไปมาเพราะความเย็นของอากาศที่สัมผัสได้มันตอบชัดแล้วว่าร่างกายเขาไร้เสื้อผ้า

      จีมินมองภาพเด็กตรงหน้ากับเพื่อนรักพลางยิ้มออกมาคนตัวหนาเดินไปทิ้งตัวลงบริเวณหัวเตียงพลางลูบกลุ่มผมนุ่มอย่างเอ็นดูแม้จริงๆจะอยากดูเอ็นมากกว่าก็เถอะแค่กๆๆ

"ไปข้างล่างไปมึง"เอ่ยบอกเพื่อนไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนปกติพลางลงน้ำหนักที่กลุ่มผมนุ่มนั่นแรงขึ้นจนคนตัวเล็กเบ้หน้าและเชิดหน้าด้วยความเจ็บ–แทฮยองส่ายหัวเอือมๆกับความป่าเถื่อนของเพื่อนแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นเพราะร่างกายตรงหน้ามันดึงดูดความสนใจเขาไปจนหมด นึกสงสารยุนกิไม่น้อยที่ต้องมาเจอเขากับจีมินในเวลาที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาเป็นอาทิตย์แบบนี้

เจองานใหญ่แบบแพ็คคู่อะ 

แต่ขอโทษนะหนูแต่ป๋าอดใจไม่ไหวเหมือนกัน




"อึกก ไม่เอา ฮึกก–อ๊าา!"ความอุ่นร้อนที่โอบรอบแกนกายเล็กทำเอายุนกิถึงกับกระตุกเกร็งใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเพราะความเสียวและนั่นมันช่างน่ารังแกในสายตาปาร์คจีมินเหลือเกิน มือหนายังคงทึ้งกลุ่มผมนุ่มอย่างแรงจนคนตัวเล็กเจ็บจนน้ำตาซึมแต่จะว่าเจ็บอย่างเดียวก็คงไม่ได้เพราะสัมผัสวาบวามทางด้านล่างมันทำเอาเขาลืมความเจ็บไปชั่วขณะจนเผลอครางออกมาเสียงดัง มือเล็กที่ไม่รู้จะวางไว้ในจิกผ้าปูที่นอนแน่นพลางเชิดหน้าครางเสียงดังเมื่ออารมณ์หลายๆอย่างเริ่มมาจุกที่ส่วนปลายก่อนทุกอย่างจะจบลงเมื่อคนตัวเล็กกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักเข้าไปในโพรงปากร้อนของอีกคน ซึ่งแทฮยองก็รับมันไปอย่างไม่นึกรังเกลียด คนตัวเล็กหน้าแดงซ่านจากการกระทำของอีกคนและการเล้าโลมของปาร์คจีมิน ริมฝีปากหนาที่พรมจูบและขบกัดไปทั่วลำคอขาวและกายบางสร้างความเสียวกระสันให้คนตัวเล็กไม่น้อย ไหนจะมือหนาที่บีบเค้นขยี้ยอดอกสีสวยจนมันแข็งสู้มือนั่นอีก

ให้ตายเหอะถ้าวันนี้เขาขาดใจตายเขาจะโทษผู้ชายคนนี้แหละ!

"อ๊ะ เจ็บ!–คุณป๋า ฮื่ออ กิเจ็บ!"เผลออ้อนออกไปอย่างไม่รู้ตัวเมื่ออยู่ๆความเจ็บก็แทรกเข้ามาในโสตประสาท ความรู้สึกอึดอัดและเจ็บมันรวมกันมั่วไปหมดจนเขาต้องระบายออกมาเป็นน้ำตา

"มึงเบนความสนใจน้องที"

"เออ ไอห่าเสือกใส่ไปทีเดียวสามนิ้วนะมึง"เอ็ดเพื่อนไปทีเมื่อเห็นคนตัวเล็กน้ำตาอาบแก้ม แม้เขาจะเป็นพวกซาดิสม์ อาา เรียกงั้นก็ได้ แต่ก็ใช่ว่าอยากจะยำอีกคนเละตั้งแต่ครั้งแรกแบบนี้อย่างน้อยก็อยากให้น้องปรับตัวกับรสนิยมของเขาได้นั่นแหละถึงค่อยทำอะไรที่อยากทำ

แต่ดูเหมือนแทฮยองมันจะเล่นใหญ่ตั้งแต่เริ่ม

คิดพลางกดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มที่เริ่มเจ่อบวมนิดๆ(จริงๆก็ไม่นิดแล้วแหละ)เพื่อเบนความสนใจตามที่เพื่อนขอ มือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวกายลื่นมืออย่างชอบใจก่อนจะมาหยุดที่ยอดอกที่แข็งสู้มือเพราะแรงอารมณ์ที่พวกเขาปลุกปั่น

"อ๊ะ อ้าา"ครางออกมาทันทีเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ มือเล็กข้างหนึ่งจิกลงบนไหล่กว้างที่ถูกกลั้นด้วยเนื้อผ้าของจีมินส่วนอีกข้างก็จิกลงบนผ้าปูที่นอน ความรู้สึกเจ็บในตอนแรกหายไปเกือบหมดแล้วภายในตอนนี้จะเหลือก็แต่ความรู้สึกเสียวที่โจมตีเขาเข้ามาไม่หยุดจนเขาทำได้เพียงแค่ส่งเสียงครางออกมาเพื่อระบายมัน"อ๊ะ!"

หลุดครางออกมาเสียงเบาเมื่อร่างกายที่เคยถูกเติมเต็มกลายเป็นว่างเปล่าก่อนจะเบนสายตาหนีไปอีกทางเมื่อเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของคิมแทฮยอง 

ให้ตายเหอะหุ่นดีเป็นบ้า!

"ผ่อนคลายนะครับ"น้ำเสียงนุ้มทุ้มของคนที่คลอเคลียอยู่ข้างหูเขาทำให้เขาทำตามได้ไม่ยาก ก่อนจะกัดปากแน่นและเผลอเกร็จตัวอัตโนมัติเมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่พยายามจะแทรกเข้ามาในกายเขา

"ชิท! ยังไม่ถึงครึ่งแต่โคตรแน่น"สบถออกมาพลางค่อยๆฝืนสอดกายเข้าไปในช่องทางคับแน่นนั่น ก่อนจะกระแทกเข้าไปสุดตัวเมื่อน้องผ่อนคลายตามการชักจูงของจีมิน มือหนายึดเอวบางไว้แน่นพลางซูดปากให้กับความคับแน่นที่มันโคตรจะทำให้เขารู้สึกดี

"พร้อมนะครับ"พูดไปเสียงทุ้มพลางขยับเอวสอบช้าๆเนิบๆเพื่อให้คนตัวเล็กปรับตัวอีกนิดก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อความฝืดเคืองหายไป แทฮยองครางต่ำในลำคออย่างชอบใจผิดกับยุนกิที่ครางลั่นออกมาเพราะเสียวแทบขาดใจ ทั้งการเล้าโลมของพี่ชายตัวหนาและแรงกระแทกช่วงล่างของแทฮยองมันทำเอาเขาเสียวแทบบ้า

"อะ ฮื่ออ คุณป๋า"ครางเสียงหวานออกมาเพราะความลืมตัวแต่มันกลับตาตรึงในโสตประสาทคนกระทำจนต้องเผยยิ้มออกมา ให้ตายเถอะน้ำเสียงอ้อนๆกับแววตาช่ำน้ำนั่นดาเมจมันธรรมดาที่ไหน

"อึกก ฮื่ออ ช้าหน่อย"เอ่ยขอไปพลางกัดริมฝีปากแน่นเมื่อความรู้สึกปั่นป่วนเข้าโจมตีอีกครั้ง จีมินหยุดการเล้าโลมร่างกายเขาไปแล้วเหลือเพียงแต่แทฮยองที่ยังคงกระแทกกายเข้ามาไม่หยุด ก่อนทุกอย่างจะค่อยๆจบลงเมื่อเขากระตุกกายปลดปล่อยออกมาอีกครั้งพร้อมกับคนตัวโตที่ปล่อยมันเข้าไปทางด้านใน 

     แทฮยองโน้มตัวลงไปจุ๊บริมฝีปากบางก่อนจะถอนแกนกายออกจากรอยจีบที่ขึ้นสีเข้มจากกิจกรรมเมื่อครู่พลางขยี้หัวคนตัวเล็กเบาๆอย่างเอ็นดู 

แกร๊กก!

เสียงประตูที่เปิดออกพร้อมกับใบหน้าหล่อที่เขาคุ้นเคยระดับหนึ่งปรากฏสู่สายตา ริมฝีปากบางเม้มแน่นก่อนจะครางออกมาเบาๆเมื่อก้านนิ้วเรียวของแทฮยองแทรกเข้าไปในกายอีกครั้งพร้อมกับกวาดต้อนน้ำที่ถูกปล่อยไปเมื่อครู่ให้มันไหลออกมาจากช่องทางนั่น

"พอมึงหลบไป ตากูแล้ว"เอ่ยพลางผลักไหล่เพื่อนเบาๆเพื่อบอกว่ามันถึงทีเขาแล้ว แทฮยองทำหน้างอแงนิดๆแต่ก็ยอมก้มลงไปจูบน้องแรงๆหนึ่งทีแล้วลุกหนีไปเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเอง

"พลิกตัวหน่อยเด็กดี"สั่งไปเสียงนุ่มแต่ทว่านักแน่นจนแมวน้อยยอมทำตามอย่างว่าง่าย–ยุนกินอนคว่ำหน้าหอบจากกิจกรรมเมื่อครู่อย่างน่าสงสาร ดวงตาสวยปรืออย่างคนง่วงแต่ก็หลับไม่ได้เพราะอยู่ๆสะโพกก็ถูกยก ขาสวยถูกจับตั้งจนตอนนี้เขาอยู่ในท่าทางที่น่าเกลียดไม่น้อย 

"ฮื่ออ พี่..."

"จีมินครับ ปาร์คจีมิน"แนะนำตัวไปพลางยึดเอวบางไว้มั่นก่อนตะแทรกกายเข้าไปในรอยจีบสีช้ำที่พึ่งถูกใช้งานไปไม่นานและนั่นก็ดีเพราะมันทำให้เขาเข้าไปได้ง่ายขึ้น 

"อะ อย่า อ๊ะ พึ่ง ฮื่อออ"ซุกหน้าลงกับหมอนใบโตพลางเอ่ยบอกคนข้างหลังเสียงกระท่อนกระแท่น จังหวะที่เร็วเหมือนจะฆ่ากันให้ตายของจีมินมันทำให้ทรมาณแทบบ้า ลุคผู้ชายอบอุ่นของคนคนนี้ละลายหายไปจากหัวทันที

"แน่นจังเลยครับคนดี"เอ่ยชมออกมาพลางฟาดสะโพกสวยนั่นไปเต็มแรงจนคนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัวเผลอบีบรัดแกนกายร้อนจนจีมินต้องสบถออกมาเพราะความคับแน่นของมันก่อนคนตัวเล็กจะครางลั่นเมื่อพี่ชายสุดแสนอบอุ่น(ในทีแรก)ขยับสะโพกถี่ระรัวจนเขาเสียวแทบบ้า ยิ่งอยู่ในท่าทางแบบนี้ด้วยแท่งร้อนของอีกคนยิ่งเข้าไปได้ลึกจนเขาทั้งเสียวทั้งจุก

       จีมินกดจูบบนแผ่นหลังบางพลางขบกัดจนมันขึ้นรอยแดงอย่างน่ากลัว ให้ตายทำไมน้องบอบบางแบบนี้อะ มันน่ากัดให้จมเขียวสะจริงๆ–สะโพกสอบยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างดีทั้งๆที่ริมฝีปากร้อนยังไม่ละจากแผ่นหลังบาง ก่อนมือหนาที่เคยล็อคเอวยุนกิจะแปรเปลี่ยนเป็นปรนเปรอความสุขให้กับคนตัวเล็กโดยการรูดรั้งแกนกายของเจ้าตัว เสียงครางหวานหูยังคงดังออกมาอย่างต่อเนื่องก่อนมันจะค่อยๆแผ่วลงเมื่อน้องปลดปล่อยออกมาพร้อมกับดวงตาราวกับลูกกวางที่ปรือนิดๆเหมือนคนที่ใกล้หมดแรงเต็มทน ซึ่งนั่นมันก็จริง นี่เป็นครั้งแรกของยุนกิมันไม่ใช่เรื่องเลยที่เขาต้องมารับศึกหนักด้วยสภาพร่างกายแบบนี้ด้วย แค่คิดความรู้สึกเหนื่อยโถมเข้ามาจนเขาเลือกที่จะหลับตาลงเพราะสู้มันไม่ไหว ความรู้สึกสุดท้ายที่สัมผัสได้คือความอุ่นร้อนที่ฉีดเข้ามาในตัวเขากับบทสนาที่เขาไม่อาจจับใจความได้และไม่คิดจะใส่ใจ