วันอังคารที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2560

[CUT] UNDERDOG LIFE (2/?)



Couple :: Vga x Minga (3P ไหมนะ5555555)
The-GreeN


...

..

.


"กูขอก่อนละกัน"พูดจบก็ฉีกยิ้มกวนส้นตีนให้เพื่อนหมั่นไส้เล่นก่อนจะหันมาสนใจกับร่างกายสวยของเด็กตรงหน้า มือหนาที่ยังคงสั่นอยู่น้อยๆค่อยปลดกางเกงทั้งชั้นนอกและชั้นในของเด็กตัวเล็กออกจนมันเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่า

      แทฮยองยื่นมือสั่นๆไปสัมผัสผิวเนียนสวยนั่นก่อนจะเปลี่ยนจากนั่งข้างเตียงเป็นขึ้นคร่อมคนตัวเล็ก ริมฝีปากหยักมุ่งจู่โจมเจ้าริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อนั่นอย่างไม่ลังเล ขบเม้มมันเบาๆจนคนตัวเล็กเผยอปากครางเบาๆ การเปิดทางโดยไม่ตั้งใจทำให้แทฮยองลุกล้ำเข้าไปชิงลมหายใจร่างตรงหน้าได้ง่ายขึ้นความหวานที่เขาสัมผัสได้มันน่าหลงไหลกว่าทุกสัมผัสที่เขาเคยเจอจนต้องกวาดชิมความหวานไปทั่วโพรงปาก 

ให้ตายแค่ปากยังอร่อยขนาดนี้

ไม่อยากจะนึกถึงส่วนอื่น

       ความอึดอัดที่เกิดขึ้นพร้อมกับเรียวแรงที่เหมือนถูกสูบทำให้คนตัวเล็กไม่สามารถข่มตาหลับต่อได้ ก่อนแววตาลูกกวางจะเบิกกว้างความง่วงหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อพบกับใบหน้าหล่อในระยะประชิดชนิดที่แนบชิดไปทุกสัดส่วนด้วย 

เชี่ยอะไรว่ะเนี่ย!!!

"ตื่นแล้วหรอคะ"เอ่ยถามพลางจูบซับน้ำหวานที่เลอะอยู่ที่มุมปากสวย ใบหน้าหวานของเจ้าตัวเห่อแดงซึ่งมันอาจเป็นเพราะพิษไข้ หรือเหนื่อยจากเมื่อครู่ หรือไม่ก็เขินจากประโยคของเขา(ซึ่งอย่างหลังมันไม่น่าใช่แต่แทฮยองก็ขอคิดว่ามันใช่แล้วกันน่า)

"จะ...จะทำอะไร"เอ่ยถามไปเสียงตะกุกตะกักพลันดีดขาไปมาเพราะความเย็นของอากาศที่สัมผัสได้มันตอบชัดแล้วว่าร่างกายเขาไร้เสื้อผ้า

      จีมินมองภาพเด็กตรงหน้ากับเพื่อนรักพลางยิ้มออกมาคนตัวหนาเดินไปทิ้งตัวลงบริเวณหัวเตียงพลางลูบกลุ่มผมนุ่มอย่างเอ็นดูแม้จริงๆจะอยากดูเอ็นมากกว่าก็เถอะแค่กๆๆ

"ไปข้างล่างไปมึง"เอ่ยบอกเพื่อนไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนปกติพลางลงน้ำหนักที่กลุ่มผมนุ่มนั่นแรงขึ้นจนคนตัวเล็กเบ้หน้าและเชิดหน้าด้วยความเจ็บ–แทฮยองส่ายหัวเอือมๆกับความป่าเถื่อนของเพื่อนแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นเพราะร่างกายตรงหน้ามันดึงดูดความสนใจเขาไปจนหมด นึกสงสารยุนกิไม่น้อยที่ต้องมาเจอเขากับจีมินในเวลาที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาเป็นอาทิตย์แบบนี้

เจองานใหญ่แบบแพ็คคู่อะ 

แต่ขอโทษนะหนูแต่ป๋าอดใจไม่ไหวเหมือนกัน




"อึกก ไม่เอา ฮึกก–อ๊าา!"ความอุ่นร้อนที่โอบรอบแกนกายเล็กทำเอายุนกิถึงกับกระตุกเกร็งใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเพราะความเสียวและนั่นมันช่างน่ารังแกในสายตาปาร์คจีมินเหลือเกิน มือหนายังคงทึ้งกลุ่มผมนุ่มอย่างแรงจนคนตัวเล็กเจ็บจนน้ำตาซึมแต่จะว่าเจ็บอย่างเดียวก็คงไม่ได้เพราะสัมผัสวาบวามทางด้านล่างมันทำเอาเขาลืมความเจ็บไปชั่วขณะจนเผลอครางออกมาเสียงดัง มือเล็กที่ไม่รู้จะวางไว้ในจิกผ้าปูที่นอนแน่นพลางเชิดหน้าครางเสียงดังเมื่ออารมณ์หลายๆอย่างเริ่มมาจุกที่ส่วนปลายก่อนทุกอย่างจะจบลงเมื่อคนตัวเล็กกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักเข้าไปในโพรงปากร้อนของอีกคน ซึ่งแทฮยองก็รับมันไปอย่างไม่นึกรังเกลียด คนตัวเล็กหน้าแดงซ่านจากการกระทำของอีกคนและการเล้าโลมของปาร์คจีมิน ริมฝีปากหนาที่พรมจูบและขบกัดไปทั่วลำคอขาวและกายบางสร้างความเสียวกระสันให้คนตัวเล็กไม่น้อย ไหนจะมือหนาที่บีบเค้นขยี้ยอดอกสีสวยจนมันแข็งสู้มือนั่นอีก

ให้ตายเหอะถ้าวันนี้เขาขาดใจตายเขาจะโทษผู้ชายคนนี้แหละ!

"อ๊ะ เจ็บ!–คุณป๋า ฮื่ออ กิเจ็บ!"เผลออ้อนออกไปอย่างไม่รู้ตัวเมื่ออยู่ๆความเจ็บก็แทรกเข้ามาในโสตประสาท ความรู้สึกอึดอัดและเจ็บมันรวมกันมั่วไปหมดจนเขาต้องระบายออกมาเป็นน้ำตา

"มึงเบนความสนใจน้องที"

"เออ ไอห่าเสือกใส่ไปทีเดียวสามนิ้วนะมึง"เอ็ดเพื่อนไปทีเมื่อเห็นคนตัวเล็กน้ำตาอาบแก้ม แม้เขาจะเป็นพวกซาดิสม์ อาา เรียกงั้นก็ได้ แต่ก็ใช่ว่าอยากจะยำอีกคนเละตั้งแต่ครั้งแรกแบบนี้อย่างน้อยก็อยากให้น้องปรับตัวกับรสนิยมของเขาได้นั่นแหละถึงค่อยทำอะไรที่อยากทำ

แต่ดูเหมือนแทฮยองมันจะเล่นใหญ่ตั้งแต่เริ่ม

คิดพลางกดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มที่เริ่มเจ่อบวมนิดๆ(จริงๆก็ไม่นิดแล้วแหละ)เพื่อเบนความสนใจตามที่เพื่อนขอ มือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวกายลื่นมืออย่างชอบใจก่อนจะมาหยุดที่ยอดอกที่แข็งสู้มือเพราะแรงอารมณ์ที่พวกเขาปลุกปั่น

"อ๊ะ อ้าา"ครางออกมาทันทีเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ มือเล็กข้างหนึ่งจิกลงบนไหล่กว้างที่ถูกกลั้นด้วยเนื้อผ้าของจีมินส่วนอีกข้างก็จิกลงบนผ้าปูที่นอน ความรู้สึกเจ็บในตอนแรกหายไปเกือบหมดแล้วภายในตอนนี้จะเหลือก็แต่ความรู้สึกเสียวที่โจมตีเขาเข้ามาไม่หยุดจนเขาทำได้เพียงแค่ส่งเสียงครางออกมาเพื่อระบายมัน"อ๊ะ!"

หลุดครางออกมาเสียงเบาเมื่อร่างกายที่เคยถูกเติมเต็มกลายเป็นว่างเปล่าก่อนจะเบนสายตาหนีไปอีกทางเมื่อเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของคิมแทฮยอง 

ให้ตายเหอะหุ่นดีเป็นบ้า!

"ผ่อนคลายนะครับ"น้ำเสียงนุ้มทุ้มของคนที่คลอเคลียอยู่ข้างหูเขาทำให้เขาทำตามได้ไม่ยาก ก่อนจะกัดปากแน่นและเผลอเกร็จตัวอัตโนมัติเมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่พยายามจะแทรกเข้ามาในกายเขา

"ชิท! ยังไม่ถึงครึ่งแต่โคตรแน่น"สบถออกมาพลางค่อยๆฝืนสอดกายเข้าไปในช่องทางคับแน่นนั่น ก่อนจะกระแทกเข้าไปสุดตัวเมื่อน้องผ่อนคลายตามการชักจูงของจีมิน มือหนายึดเอวบางไว้แน่นพลางซูดปากให้กับความคับแน่นที่มันโคตรจะทำให้เขารู้สึกดี

"พร้อมนะครับ"พูดไปเสียงทุ้มพลางขยับเอวสอบช้าๆเนิบๆเพื่อให้คนตัวเล็กปรับตัวอีกนิดก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อความฝืดเคืองหายไป แทฮยองครางต่ำในลำคออย่างชอบใจผิดกับยุนกิที่ครางลั่นออกมาเพราะเสียวแทบขาดใจ ทั้งการเล้าโลมของพี่ชายตัวหนาและแรงกระแทกช่วงล่างของแทฮยองมันทำเอาเขาเสียวแทบบ้า

"อะ ฮื่ออ คุณป๋า"ครางเสียงหวานออกมาเพราะความลืมตัวแต่มันกลับตาตรึงในโสตประสาทคนกระทำจนต้องเผยยิ้มออกมา ให้ตายเถอะน้ำเสียงอ้อนๆกับแววตาช่ำน้ำนั่นดาเมจมันธรรมดาที่ไหน

"อึกก ฮื่ออ ช้าหน่อย"เอ่ยขอไปพลางกัดริมฝีปากแน่นเมื่อความรู้สึกปั่นป่วนเข้าโจมตีอีกครั้ง จีมินหยุดการเล้าโลมร่างกายเขาไปแล้วเหลือเพียงแต่แทฮยองที่ยังคงกระแทกกายเข้ามาไม่หยุด ก่อนทุกอย่างจะค่อยๆจบลงเมื่อเขากระตุกกายปลดปล่อยออกมาอีกครั้งพร้อมกับคนตัวโตที่ปล่อยมันเข้าไปทางด้านใน 

     แทฮยองโน้มตัวลงไปจุ๊บริมฝีปากบางก่อนจะถอนแกนกายออกจากรอยจีบที่ขึ้นสีเข้มจากกิจกรรมเมื่อครู่พลางขยี้หัวคนตัวเล็กเบาๆอย่างเอ็นดู 

แกร๊กก!

เสียงประตูที่เปิดออกพร้อมกับใบหน้าหล่อที่เขาคุ้นเคยระดับหนึ่งปรากฏสู่สายตา ริมฝีปากบางเม้มแน่นก่อนจะครางออกมาเบาๆเมื่อก้านนิ้วเรียวของแทฮยองแทรกเข้าไปในกายอีกครั้งพร้อมกับกวาดต้อนน้ำที่ถูกปล่อยไปเมื่อครู่ให้มันไหลออกมาจากช่องทางนั่น

"พอมึงหลบไป ตากูแล้ว"เอ่ยพลางผลักไหล่เพื่อนเบาๆเพื่อบอกว่ามันถึงทีเขาแล้ว แทฮยองทำหน้างอแงนิดๆแต่ก็ยอมก้มลงไปจูบน้องแรงๆหนึ่งทีแล้วลุกหนีไปเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเอง

"พลิกตัวหน่อยเด็กดี"สั่งไปเสียงนุ่มแต่ทว่านักแน่นจนแมวน้อยยอมทำตามอย่างว่าง่าย–ยุนกินอนคว่ำหน้าหอบจากกิจกรรมเมื่อครู่อย่างน่าสงสาร ดวงตาสวยปรืออย่างคนง่วงแต่ก็หลับไม่ได้เพราะอยู่ๆสะโพกก็ถูกยก ขาสวยถูกจับตั้งจนตอนนี้เขาอยู่ในท่าทางที่น่าเกลียดไม่น้อย 

"ฮื่ออ พี่..."

"จีมินครับ ปาร์คจีมิน"แนะนำตัวไปพลางยึดเอวบางไว้มั่นก่อนตะแทรกกายเข้าไปในรอยจีบสีช้ำที่พึ่งถูกใช้งานไปไม่นานและนั่นก็ดีเพราะมันทำให้เขาเข้าไปได้ง่ายขึ้น 

"อะ อย่า อ๊ะ พึ่ง ฮื่อออ"ซุกหน้าลงกับหมอนใบโตพลางเอ่ยบอกคนข้างหลังเสียงกระท่อนกระแท่น จังหวะที่เร็วเหมือนจะฆ่ากันให้ตายของจีมินมันทำให้ทรมาณแทบบ้า ลุคผู้ชายอบอุ่นของคนคนนี้ละลายหายไปจากหัวทันที

"แน่นจังเลยครับคนดี"เอ่ยชมออกมาพลางฟาดสะโพกสวยนั่นไปเต็มแรงจนคนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัวเผลอบีบรัดแกนกายร้อนจนจีมินต้องสบถออกมาเพราะความคับแน่นของมันก่อนคนตัวเล็กจะครางลั่นเมื่อพี่ชายสุดแสนอบอุ่น(ในทีแรก)ขยับสะโพกถี่ระรัวจนเขาเสียวแทบบ้า ยิ่งอยู่ในท่าทางแบบนี้ด้วยแท่งร้อนของอีกคนยิ่งเข้าไปได้ลึกจนเขาทั้งเสียวทั้งจุก

       จีมินกดจูบบนแผ่นหลังบางพลางขบกัดจนมันขึ้นรอยแดงอย่างน่ากลัว ให้ตายทำไมน้องบอบบางแบบนี้อะ มันน่ากัดให้จมเขียวสะจริงๆ–สะโพกสอบยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างดีทั้งๆที่ริมฝีปากร้อนยังไม่ละจากแผ่นหลังบาง ก่อนมือหนาที่เคยล็อคเอวยุนกิจะแปรเปลี่ยนเป็นปรนเปรอความสุขให้กับคนตัวเล็กโดยการรูดรั้งแกนกายของเจ้าตัว เสียงครางหวานหูยังคงดังออกมาอย่างต่อเนื่องก่อนมันจะค่อยๆแผ่วลงเมื่อน้องปลดปล่อยออกมาพร้อมกับดวงตาราวกับลูกกวางที่ปรือนิดๆเหมือนคนที่ใกล้หมดแรงเต็มทน ซึ่งนั่นมันก็จริง นี่เป็นครั้งแรกของยุนกิมันไม่ใช่เรื่องเลยที่เขาต้องมารับศึกหนักด้วยสภาพร่างกายแบบนี้ด้วย แค่คิดความรู้สึกเหนื่อยโถมเข้ามาจนเขาเลือกที่จะหลับตาลงเพราะสู้มันไม่ไหว ความรู้สึกสุดท้ายที่สัมผัสได้คือความอุ่นร้อนที่ฉีดเข้ามาในตัวเขากับบทสนาที่เขาไม่อาจจับใจความได้และไม่คิดจะใส่ใจ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น